نام شاعر :‏ شادروان دکتر قیصر امین پور

دلم خون است ...

 نوشته شده توسط سید سروش موسوی در پنج شنبه 87/8/30 و ساعت 2:25 صبح | نظرات دیگران()

نام شعر : لحظه های کاغذی

نام شاعر : شادروان دکتر قیصر امین پور

خسته ام از آرزوها ، آرزوهای شعاری
                                                 شوق پرواز مجازی ، بال های استعاری

لحظه های کاغذی را، روز و شب تکرار کردن
                                                 خاطرات بایگانی،زندگی های اداری

آفتاب زرد و غمگین ، پله های رو به پایین
                                                 سقف های سرد و سنگین ، آسمان های اجاری

با نگاهی سر شکسته ، چشم هایی پینه بسته
                                                 خسته از درهای بسته، خسته از چشم انتظاری

صندلی های خمیده ، میزهای صف کشیده
                                                 خنده های لب پریده ، گریه های اختیاری

عصر جدول های خالی ، پارک های این حوالی
                                                 پرسه های بی خیالی، نیمکت های خماری

رو نوشت روزها را ، روی هم سنجاق کردم :
                                                 شنبه های بی پناهی ، جمعه های بی قراری

عاقبت پرونده ام را ، با غبار آرزوها
                                                 خاک خواهد بست روزی ، باد خواهد برد باری

روی میز خالی من، صفحه ی باز حوادث
                                                 در ستون تسلیت ها ، نامی از ما یادگاری

منبع متن : iranpoetry.com

 نوشته شده توسط سید سروش موسوی در پنج شنبه 87/5/3 و ساعت 8:11 عصر | نظرات دیگران()

نام شعر :‏ حسرت پرواز

نام شاعر : شادروان دکتر قیصر امین پور

منبع متن : qeysar.ir

 نوشته شده توسط سید سروش موسوی در پنج شنبه 87/5/3 و ساعت 8:3 عصر | نظرات دیگران()

سلام

اولین پست رو به یاد استاد بزرگ شعر معاصر دکتر قیصر امین پور می ذارم

یکی از معروف ترین شعراشونه  ولی خوب   هر روز هم که بخونم سیر نمی شم

نام شعر : اگر دل دلیل است…

نام شاعر : شادروان دکتر قیصر امین پور

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم 

                                        ولی دل به پاییز نسپرده ایم

چو گلدان خالی، لب پنجره

                                        پر از خاطرات ترک خورده ایم 

اگر داغ دل بود، ما دیده ایم 

                                        اگر خون دل بود، ما خورده ایم

اگر دل دلیل است، آورده ایم

                                        اگر داغ شرط است، ما برده ایم 

اگر دشنه دشمنان، گردنیم!

                                        اگر خنجر دوستان، گرده ایم؟!

گواهی بخواهید، اینک گواه: 

                                        همین زخمهایی که نشمرده ایم!

دلی سربلند و سری سر به زیر 

                                        از این دست، عمری به سر برده ایم

منبع متن : adab.irib.ir

 نوشته شده توسط سید سروش موسوی در پنج شنبه 87/5/3 و ساعت 7:41 عصر | نظرات دیگران()